Strach ma wielkie oczy

Zatrzymaj się na chwilę i pomyśl:

• Jaki jest Twój strach?
• Jakiego jest koloru?
• Jaki ma kształt?

Czy stoi przed Tobą prawdziwy lew, który za chwilę Cię pożre? A może tylko wyobrażasz sobie lwa? Bądź TU i TERAZ, a także oceń realne zagrożenie!

Strach jest naturalną emocją. Dawniej pomagał nam przetrwać, informując o niebezpieczeństwie - serce biło mocniej, mobilizując do ucieczki i walki. Dziś nasze ciało reaguje podobnie, niezależnie od tego, czy boimy się egzaminu, nieznajomego psa czy oglądamy horror. Dlatego warto skupić się na teraźniejszości. Uważność i zakotwiczenie w chwili obecnej pomagają zatrzymać gonitwę myśli i oswoić wyobrażony strach.

Dorośli często inaczej przeżywają strach niż dzieci. Dlatego warto nie bagatelizować lęków i strachów dzieci, słuchać uważnie oraz towarzyszyć w oswajaniu lęku. To realnie pomaga!

Co wybierasz? Jeśli zaprzyjaźnisz się ze swoim strachem, masz szansę na to, aby iść z nim przez życie, jak z najlepszym przyjacielem. Strach to nie tylko paraliżująca emocja – to informacja, która pomaga nam unikać zagrożeń i przygotować się na trudne sytuacje. Ma on wiele postaci, począwszy od obawy, przez niepokój czy panikę. Każdy z nas się czegoś boi, a strach pozwala człowiekowi przygotować się na niebezpieczeństwo lub uniknąć zagrożenia.

Rolą stabilnego, dojrzałego opiekuna jest zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa, a także danie mu przestrzeni na samodzielne eksplorowanie świata. Wszystko adekwatnie do zasobów i możliwości dziecka. To nie zawsze jest łatwe, ale jakże ważne!

Wywiad na temat wspierania dzieci w rozwoju emocjonalno-społecznym