Świerzbiączka – jakie są jej rodzaje?

Tak naprawdę świerzbiączka to nie jedno schorzenie, a cała grupa chorób z grupy atopowych. Zresztą dawniej atopowe zapalenie skóry nazywano właśnie świerzbiączką. Nazwa ta jest nieprzypadkowa. Pochodzi ona od głównego objawu choroby, czyli mocno swędzących wykwitów skórnych. Przy czym wyróżnia się kilka rodzajów świerzbiączki. To m.in. świerzbiączka guzkowa, świerzbiączka Besniera, a także świerzbiączka w ciąży. Kim jest specjalista od świerzbiączki? To oczywiście dermatolog. Wszelkie zmiany pojawiające się na skórze powinien obejrzeć specjalista. Ze względu na charakterystyczne objawy lekarz szybko rozpozna dane schorzenie. Przyjrzyjmy się poszczególnym rodzajom świerzbiączki.

Ten typ świerzbiączki zwany jest także świerzbiączką guzkową Hyde lub guzkami Picker'a. Co to jest świerzbiączka guzkowa? To choroba o przewlekłym charakterze, która ma różne przyczyny rozwoju. Wobec tego, skąd bierze się świerzbiączka guzkowa? Choroba rozwija się na podstawie atopii lub w wyniku infekcji bakteryjnych. Mogą się do tego przyczynić bakterie z rodziny Mycobacteriaceae. Choć również wirus HIV bywa czynnikiem ryzyka. Świerzbiączka guzkowa nierzadko towarzyszy schorzeniom układowym, takim jak choroby nerek i wątroby.

Jeśli zastanawiasz się, jak wygląda świerzbiączka guzkowa, nazwa okazuje się tu istotną wskazówką. Objawem świerzbiączki guzkowej są spoiste guzki o wielkości od 0,5 do 3 cm. Pojawiają się w określonych lokalizacjach na ciele. To zwykle kończyny. Jeśli chodzi o nogi, zmiany pokrywają je od kolan w dół, z kolei na rękach zajmują skórę od łokci w dół. Mogą pojawić się też na pośladkach oraz tułowiu (choć raczej rzadko). Zmiany mają charakter rumieniowy, ale jedynie początkowo. Z czasem przyjmują czerwonoszarą barwę, ale bywają nawet brunatnoszare. Mocno swędzą, dlatego trudno powstrzymać się przed ich drapaniem. To prowadzi do powstawania strupów, a czasami do blizn.

Świerzbiączkę letnią zaliczamy do fotodermatoz występujących w reakcji na światło. Mowa tu o promieniowaniu ultrafioletowym, które emituje słońce oraz solarium. Choć nawet promieniowanie czerwone może przyczynić się do rozwoju świerzbiączki. Choroba ta objawia się wysypem niewielkich czerwonych plamek, które intensywnie swędzą. Zazwyczaj pojawiają się na dekolcie, ramionach, rękach oraz nogach, w tym na podbiciu stóp. Na twarzy występują rzadko. To odmiana choroby, która najczęściej dotyka kobiety między 15. a 45. rokiem życia. Czym leczyć świerzbiączkę letnią? Przede wszystkim unikaj czynnika, który ją wywołuje, czyli promieniowania UV. Ogranicz wychodzenie na słońce w godzinach od 12:00 do 16:00. Zawsze pamiętaj o kosmetykach do opalania. Najlepszą ochronę zapewnią Ci balsamy do opalania SPF 50, jak np. Balsam ochronny NIVEA Sun Protect & Moisture SPF 50+. Nie zapominaj też o ochronie twarzy. Możesz w tym celu sięgać po kremy do twarzy o konkretnym działaniu, które przy okazji ochronią Twoją skórę przed promieniowaniem. Q10 POWER Przeciwzmarszczkowy + Ujędrnienie krem na dzień SPF 30 to dobry przykład tego typu kosmetyku. Poza tym leczenie świerzbiączki letniej prowadzi się z wykorzystaniem kortykosteroidów.

Na świerzbiączkę mogą cierpieć kobiety w ciąży. Wówczas mówimy o świerzbiączce skazowej Besniera. Niestety, nie wiadomo, dlaczego się pojawia, choć podejrzewa się, że czynniki predysponujące do choroby to atopia u pacjentki lub kogoś z jej rodziny. Ocenia się, że świerzbiączka ciężarnych występuje u 2% kobiet. Objawia się suchością skóry oraz nadmiernym łuszczeniem. Zmiany charakterystyczne dla świerzbiączki ciężarnych pojawiają się na twarzy, karku, a także w zgięciach łokci, kolan oraz na brzuchu. Na szczęście możliwe jest ich skuteczne leczenie. Wygląda ono tak jak w przypadku zmian atopowych. Podstawa pielęgnacji to emolienty, które wzmacniają płaszcz hydrolipidowy skóry. Z kolei ze świądem radzą sobie preparaty antyhistaminowe. Stany zapalne łagodzą stosowane miejscowo glikokortykosteroidy oraz inhibitory kalcyneuryny. W stanach silnego zaostrzenia choroby lekarz może wdrożyć antybiotykoterapię. Po ciąży choroba najczęściej ustępuje.

Nie istnieje konkretne schorzenie o nazwie świerzbiączka starcza. Jednak osobom starszym może dokuczać świąd, zwany starczym swędzeniem skóry, który pojawia się około 60. roku życia. Nie musi wiązać się z chorobami układowymi. Najczęściej zmagają się z nim mężczyźni. Jest dość oporny na leczenie, długo utrzymuje się na skórze, a przy tym wywołuje nieprzyjemne uczucie pieczenia, mrowienia oraz kłucia skóry. To, czy mamy do czynienia ze starczym świądem skóry, czy świerzbiączką, powinna zostać stwierdzone przez lekarza.

Chcesz wiedzieć więcej o schorzeniach skóry i ich leczeniu? Zajrzyj także tutaj:

● Atopowe zapalenie skóry u dziecka – jakie kosmetyki?

● Egzema na dłoniach. Jak się objawia i jak ją leczyć?

● Egzema – co to za schorzenie?

Niezależnie od rodzaju, świerzbiączka to przewlekła choroba skóry, która wymaga konsultacji z lekarzem i leczenia. Dobrym pomysłem jest też wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych, które wzmocnią barierę ochronną skóry. Emolienty oraz dermokosmetyki to bezpieczny wybór.